de nekplooi meting....
Was een heel spannende week, je mag er niet aan denken en zo, maar toch doe je het on bewust....heb een paar nachten der akelig van geslapen, niet dat ik der bewust over dacht enzo, maar toch...
Papa was der ook best mee bezig, werd stil en wat knorrig, zijn manier van ergens mee zitten.
Buurman Rinus heeft gereden, we moesten der om half 10 zijn en Willy is ook mee geweest...
Was blij toe want was wel heel erg zenuwachtig....
Vreemde mensen, vreemd gebouw...maar toen we aan de beurt waren, kwamen ze je roepen, was een hartstikke leuke meid.
Eerst een hoop papieren in vullen en toen mocht ik eindelijk de bank op....
En ja hoor, daar kwam je beeld, zo mooi, zo vertederend, het geluid der bij aan, nou mama moest dus echt ff een traantje weg slikken....
Ik durfde ook niet naar Willy te kijken anders hadden de traantjes echt gevloeid.
Heb je hartje op genomen op de mobiel van Joyce..ging niet zo heel makkelijk want je wilde niet meer dat we het opnamen leek wel, je lag lekker met je armpjes en beentjes te zwaaien, je maagje was vol, je hersenhelftjes waren perfect.
Kortom, dat vrouwtje kon dus echt niks vreemds of raars ontdekken waar door zou blijken dat je wat zou hebben, ook je nekplooitje was prima, die was zo dun...en volgens haar was je gewoon perfect gelijk met de tijd dat mama zwanger is....
Drie foto's had ze voor ons...
God wat was ik blij zeg, viel een pak van schouders af.
Toen op naar het ziekenhuis bloed prikken dat hoort ook bij de test om te kijken of alles goed met je is, dat viel ook mee was niet echt druk, dus zo gebeurd...
Aanstaande woensdag gaan we op gewone controle, dan gaat je zusje mee.
11 september voor de tweede nekplooi meting, dan gaat papa mee want die wil je zo graag zien.
Die was zo ontroerd van je foto's en je hartje, dit wil ie toch niet missen, hij is zo trots op je...
Kaartje van Tante Naadjuh...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten