Nou wou dat het maar kwijt gebleven was.
De telefoon ging om kwart voor 3, dacht dat het Eric was ofzo of gewoon een vriendin of wie dan ook om ff te kletsen.
Was de verloskundige.....
Men bloed was niet goed, dus de hele test is heel erg negatief...
De minime kans is 1 op 250.....en die van ons wijst 1 op 160 uit...
Ben van men roze wolkje af gegooid, geloof dat ik nog liever door 3 man in elkaar was getrapt of wat dan ook, dan had ik me kunnen verweren, wat kunnen doen...
We mogen om 18.00 uur komen naar de praktijk om der verder over te praten wat we gaan doen...heb met Eric zitten praten en denk zoals het er nu voor staat.
Dat er niks anders op zit toch de vruchtwater punctie te laten doen, hoe bang ik der ook voor ben, dit houden we ook niet vol tot de 20 weken, dan kunnen ze pas een screen echo doen....en ben je nog op dit punt.
Ben er vreselijk bang voor, mede door het risico van miskramen, maar we zullen iets moeten, doorlopen met de kop in het zand tot de 40 weken , kan ik niet......een lichte vorm van invalide ofzo kan ik aan, maar geen kindje met Down, dat kunnen we beide niet aan...
Ik hou me vast aan het feit dat ie der super goed uit ziet, met groeien helemaal al op schema ligt, scheelt 1 dag...nekplooi is goed, die was 1.9 en staat verhoogd risico op 3mm.
Het voelt verder ook goed, heb nergens last van, der kan niks mis zijn naar men gevoel.
Maar toch, het word je gezegd en je kan der niks mee, het is geen ander probleem wat je ff aan pakt.
Dit is niet iets wat ik in de hand heb en dat doet me nog het meeste pijn, niet voor mezelf maar ook voor Eric, normaal ben ik de vechter die ons der door sleept, maar op het moment ben ik oooo, zo klein...
Ik hou zoveel van dat kleine wurmpje in men buik, net als Eric....het is van ons, daar kan toch niks mis mee zijn....
Geloof niet dat er een gewenster kind is.....deze droom van ons tweetjes ons viertjes moet ik eigenlijk zeggen want Jaimy en Joyce zijn der net zo gek mee....die wil ik zo graag waar maken...
Kwou dat er maar een teken vanuit men buik kwam, van......Mama, je hoeft niet te huilen, alles is goed met me......
Het voelt ook goed, alleen de test zegt anders....
We gaan zo naar de praktijk toe, voor verdere uitleg enzo, want ik kan het allemaal niet uitleggen aan Eric, doet me te veel pijn op het moment en dan beslissen wat we verder gaan doen.
Ik wilde zo graag heerlijk genieten van het zwanger zijn, maar het lijkt wel of het gewoon niet mag....vraag me wel eens af of der ons wel eens iets van geluk gegund is.....
Liefs.....
We zijn terug, vond het al enorm lief dat Maud nog voor ons terug kwam op de praktijk, ze was la vrij...
we hebben zitten praten de testen zitten bekijken en het stomme, .ze snapte het zelf eigenlijk ook niet deze uitslag, ze had ook graag gewild dat er een lijst bij zat met waarden enzo van wat er wel in hoorde zitten enzo en vertelde ook dat 15% van deze uitslagen toaal ook niet klopte....
Maar toch zit je met de vraag wat nu, dus hebben we besloten om de test te doen die het snelst uitsluitsel geeft en dat is de vlokkentest...vruchtwater punctie moet ik nog 3 weken wachten en ben bang dat ik dat niet aan kan hoor, loop nu al gewoon op men teentjes, ben echt kapot.
Ze gaat maandag bellen voor een afspraak, als het kan op vrijdag want Eric heeft werk aan genomen waar ie dus echt niet onderuit kan en weet dan megod niet hoe het moet om naar Rotterdam te komen en hij wil der toch wel heel graag bij zijn.
Dus volgende week in ieder geval de punctie, ben der enorm bang voor, maar zit niks anders op, wil ik met een gerust hart verder zwangeren of niet, ook moesten we beslissen wat te doen met die uitslag, dat staat voor ons vast dan breken we de zwangerschap af mocht dat echt negatief zijn.
Maar daar gaan we totaal echt niet van uit, Eric zo wie zo niet, die heeft echt van dit klopt niet DoZootjuh is gewoon gezond...
Heb nog wel een nieuwtje ik heb dozo voelen vlinderen, dacht het gisteren al te voelen, maar dacht dat kan niet, maar blijkt wel te kunnen, natuurlijk niet van bons bons, maar gewoon of der een vlieg door je buik fladderd.
Zou dat zijn/haar tekentje zijn van mama en papa, niet bang zijn , komt wel goed.....
Dus lieve allemaal, allemaal de duimpjes blauw draaien asjeblieft...we hebben jullie steun ff hard zat nodig...
En tante Naadje, je blijft men voorbeeld en ik hou der aan vast lieverd.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten